تاریخ پیدایش فلامنکو * به صورت خیلی خلاصه *

فلامنکو هنر یا به عبارتى قسمتى از زندگى و فرهنگ مردم آندلس اسپانیا است. به طورى که Romon Montaya  از بزرگان این سبک مى گوید: «همین هوایى که استنشاق مى کنیم سرشار از واقعیت هاى فلامنکو است !!»
•••
۱   ریشه ها و پیدایش فلامنکو
در حدود سال ۱۴۴۷ میلادى قبایل متعددى از کولى ها، از طریق کاتالونیا وارد خاک اسپانیا شدند. کولى ها با توجه به شرایط زندگى همیشه در سفرشان، در رابطه با ریتم و موسیقى داراى قابلیت هاى برجسته اى بودند. آنها در آندلس(نام یک شهر) به انواع متنوعى از موسیقى برخوردند که فوق العاده غنى و شاعرانه بود. این موسیقى محلى چنان با روحیاتشان مناسبت نزدیک پیدا کرد که خیلى زود به قسمتى از وجود آنها مبدل شد. کولى ها از یک طرف این موسیقى را تقلید مى کردند و از طرف دیگر عناصر جدیدى به آن مى افزودند. حاصل این ازدواج پدیده اى به نام فلامنکوى آوازى بود.
بنابراین بدون تردید عنصر اصلى فلامنکو، آندلسى ها و کولى ها بودند. بعدها از موسیقى مراکشى و هندى و یهودى تاثیرات فراوانى گرفت و امروزه با ترکیبى از موسیقى کلاسیک و جز به سبکى قدرتمند تبدیل شده است.
در مورد زمان شروع فلامنکو هیچکس نمى تواند با اطمینان اظهارنظر کند، زیرا شواهد ثبت شده در این رابطه بسیار معدود است و مشکوک.
ولى به طور کلى تاریخ فلامنکو را به دو دوره مى توان تقسیم کرد: اولین دوره از ابتداى قرن نوزدهم تا ۱۸۶۰ است که در این دوره فلامنکو بخشى از زندگى کولى هاى آندلس و مردم فقیر آن منطقه محسوب مى شد .دومین دوره بین سال هاى ۱۸۶۰ تا ۱۹۱۰ است که به دوره «کافه کانتانته ها» معروف است. در این مرحله کولى ها که به دوره گردى مى پرداختند، فلامنکو را از مرزهاى آندلس خارج کردند.

۲   از فلامنکوى سنتى تا مدرن
این دو به هیچ عنوان دو چیز مجزا از یکدیگر نیستند، بلکه فلامنکوى مدرن با حفظ قالب هاى اصلى این موسیقى با بهره گیرى از هارمونى و تکنیک هاى پیشرفته تر، نوع ارتقا یافته این موسیقى است و بدون درک صحیح فلامنکوى سنتى و قالب هاى آن دستیابى به فلامنکوى مدرن میسر نیست.
در دوره اول هیچ گونه گواهى دال بر استفاده از ساز گیتار وجود ندارد. اما در دوره دوم گیتار , که از قبل ساز اصلى اسپانیایى ها محسوب مى شد، براى همراهى و تقویت صداى انسان مورد استفاده قرار مى گرفت. نکته قابل توجه و شگفت انگیز اینکه گیتار , که بعدها به دو عنصر دیگر یعنى رقص و آواز اضافه شد، در حال حاضر تنها عنصر فلامنکو است که مى تواند به تنهایى نیز به هنرنمایى بپردازد.
آوازها و رقص هاى فلامنکو که ادغامى بود از رقص ها،  دست زدن با کف دست و سر انگشتان که در اصطلاح آنها را Sordas و Fuertes مى نامند، انجام مى شد.بعدها استادان با ارزشى چون نینو ریکاردو، رومون مونتایا و آگوستین کاستلون و تنى چند به صورت تکنوازى با پنج انگشت دست راست به مرحله بالاترى از نظر هنرى در این سبک راه یافتند.....................